op platt

Nülich wär ik inne Stadt, so an sik nichs besünners, ik wull ook nur kurz wat köpen gahn un dann all wedder nah Huus feu'en.
Nu bün ik avers mool dor blieven un heff eenfach kiekt, wat dor to'n Bispill för Lüüd sünd un wat de so maaken deit. Ik heff nämlich mool een oolden Mann drapen, de hatt mi segt ik shall mool för een lüütsche Tied stahn blieven un kieken, dat Leven geneten, weeten Se?
Nu heff ik dacht dat kunn ik doch all lang. Dor stah ik also so rüm un kiek bregenklöterig för mi hin. Jo dat is bannig opregen, dor passert mool nich so veel.
Nee ik seg Ehnen, ik heff dat mit dem stahn blieven un Leven geneten noch nich rut, ik mut mi glöv ik de nächsten dree or veer Daag free nehmen un dat noch mool öven.